Kowal
nauka w godz (minimalna liczba godzin kształcenia zawodowego): 1100 wiedza branżowa (efekty kształcenia wspólne dla podobnych zawodów - formuła 2017): PKZ(M.a) - mechanika, górnictwo, hutnictwo (szeroki zakres)Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach:
- mechanik - operator pojazdów i maszyn rolniczych,
- zegarmistrz,
- optyk-mechanik,
- mechanik precyzyjny,
- mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych,
- mechanik - monter maszyn i urządzeń,
- mechanik pojazdów samochodowych,
- operator obrabiarek skrawających,
- ślusarz,
- kowal,
- monter kadłubów okrętowych,
- blacharz samochodowy,
- blacharz,
- lakiernik,
- technik optyk,
- technik mechanik lotniczy,
- technik mechanik okrętowy,
- technik budownictwa okrętowego,
- technik pojazdów samochodowych,
- technik mechanizacji rolnictwa,
- technik mechanik,
- monter mechatronik,
- elektromechanik pojazdów samochodowych,
- technik mechatronik,
- technik transportu drogowego,
- technik energetyk,
- modelarz odlewniczy,
- technik wiertnik,
- technik górnictwa podziemnego,
- technik górnictwa otworowego,
- technik górnictwa odkrywkowego,
- technik przeróbki kopalin stałych,
- technik odlewnik,
- technik hutnik,
- operator maszyn i urządzeń odlewniczych,
- operator maszyn i urządzeń metalurgicznych,
- operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej,
- operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych,
- złotnik-jubiler,
- mechanik motocyklowy,
- technik chłodnictwa i klimatyzacji,
- technik urządzeń dźwigowych,
- technik mechanizacji rolnictwa i agrotroniki,
- kierowca mechanik
- mechanik-operator maszyn do produkcji drzewnej,
- szkutnik
absolwent:
1) przestrzega zasad sporządzania rysunku technicznego maszynowego;
2) sporządza szkice części maszyn;
3) sporządza rysunki techniczne z wykorzystaniem technik komputerowych;
4) rozróżnia części maszyn i urządzeń;
5) rozróżnia rodzaje połączeń;
6) przestrzega zasad tolerancji i pasowań;
7) rozróżnia materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne;
8) rozróżnia środki transportu wewnętrznego;
9) dobiera sposoby transportu i składowania materiałów;
10) rozpoznaje rodzaje korozji oraz określa sposoby ochrony przed korozją;
11) rozróżnia techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń;
12) rozróżnia maszyny, urządzenia i narzędzia do obróbki ręcznej i maszynowej;
13) rozróżnia przyrządy pomiarowe stosowane podczas obróbki ręcznej i maszynowej;
14) wykonuje pomiary warsztatowe;
15) rozróżnia metody kontroli jakości wykonanych prac;
16) określa budowę oraz przestrzega zasad działania maszyn i urządzeń;
17) posługuje się dokumentacją techniczną maszyn i urządzeń oraz przestrzega norm dotyczących rysunku technicznego, części maszyn, materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych;
18) stosuje programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań.
symbol zawodu: 722101
Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej kształcącej w zawodzie kowal powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:
1) wykonywania i naprawiania wyrobów kowalskich metodą kucia ręcznego;
2) wykonywania wyrobów kowalskich metodą kucia maszynowego.
WARUNKI REALIZACJI KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE
Szkoła podejmująca kształcenie w zawodzie kowal powinna posiadać następujące pomieszczenia dydaktyczne:
1) pracownię rysunku technicznego, wyposażoną w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, z drukarką i ze skanerem oraz z projektorem multimedialnym, stanowiska komputerowe (jedno stanowisko dla jednego ucznia), wszystkie komputery podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, pakiet programów biurowych, program do wykonywania rysunku technicznego, pomoce dydaktyczne do kształtowania wyobraźni przestrzennej, przykładowe elementy oraz wyroby kowalskie, normy dotyczące zasad wykonywania rysunku technicznego, dokumentacje wyrobów kowalskich;
2) pracownię technologii, wyposażoną w: stanowisko komputerowe dla nauczyciela z dostępem do Internetu, z drukarką, ze skanerem oraz z projektorem multimedialnym, próbki wyrobów hutniczych, wyrobów kutych, przyrządy do wykonywania pomiarów długości i kąta części maszyn, narzędzia i przyrządy do wykonywania prac kowalskich, modele maszyn i urządzeń do wykonywania prac kowalskich, dokumentacje technologiczne, normy dotyczące wyrobów hutniczych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń kowalskich, katalogi wyrobów hutniczych;
3) warsztaty szkolne, w których powinny być zorganizowane następujące stanowiska:
a) stanowisko do kucia swobodnego (jedno stanowisko dla trzech uczniów), wyposażone w: wyciąg do usuwania oparów i spalin, urządzenie grzejne: piec komorowy gazowy (elektryczny) w zakresie temperatur 1200°C-1300°C lub palenisko kowalskie z przedmuchem powietrza i wyciągiem, urządzenie do chłodzenia, kowadło płaskie, płytę kowalską, dziurownicą kowalską, kleszcze kowalskie, młotki kowalskie, przecinaki kowalskie, gładziki kowalskie, pilniki ślusarskie, piłki do cięcia metalu, pirometr optyczny w zakresie temperatur 700°C-1700°C, macki do mierzenia na gorąco, suwmiarkę, kątownik, twardościomierz,
b) stanowisko do kucia maszynowego (jedno stanowisko dla sześciu uczniów), wyposażone w: wyciąg do usuwania oparów i spalin, urządzenie grzejne: piec komorowy gazowy (elektryczny) w zakresie temperatur 1200°C-1300°C lub palenisko kowalskie z przedmuchem powietrza i wyciągiem, urządzenie do chłodzenia, młot sprężarkowy lub resorowy, prasę mechaniczną, matrycę do kucia, przecinaki kowalskie, kleszcze kowalskie, pirometr optyczny w zakresie temperatur 700°C- 1700°C, macki do mierzenia na gorąco, suwmiarkę, kątownik.
Kształcenie praktyczne może odbywać się w: pracowniach i warsztatach szkolnych, placówkach kształcenia praktycznego oraz podmiotach stanowiących potencjalne miejsce zatrudnienia absolwentów szkół kształcących w zawodzie.
Ostatnia aktualizacja kwalifikacji zawodowych i zawodów: sierpień 2018
poleca:
